Ik ben sinds deze zomer een hechte band geworden met deze man met wie ik bevriend ben geraakt, en we hebben misschien om de week 1-1 rondgehangen. Ik hou van plannen en heb elke hangout geïnitieerd. Meestal maakt hij tijd om met mij mee te gaan. Hij reageert niet erg tijdens het sms'en, wat me een beetje stoorde, maar ik kan het wel aan. Al vroeg heb ik vastgesteld dat ik me voorlopig alleen op mijn gemak voel met vriendschap en dat heeft hij goed opgevat. (Ik wilde hem eerst als vriend leren kennen zonder verwachtingen). Het is duidelijk dat we graag tijd met elkaar doorbrengen. Hij is lief in persoon en kan soms een beetje lichtgeraakt worden, waardoor ik me soms afvroeg of er iets meer is dan vriendschap. Dus twee dagen geleden had ik een verjaardagsfeestje. Hij was die dag de stad uit en beloofde naar het tweede deel van het feest te komen. Hij haalde het tweede deel (dansen), maar hij hing alleen maar rond op de bank en speelde met zijn telefoon in plaats van met ons te dansen (nou ja, in het begin danste hij wel een beetje). Eerlijk gezegd zei hij wel dat de reizen hem uitputten en dat hij niet dronken genoeg was om zich te vermaken. Hij leek humeurig en gedroeg zich een beetje afstandelijk.
Ik herinner me dat ik hem in de hoek vond, hij zei dat hij mensen aan het kijken was – 'kijk eens naar deze twee, die man vindt het leuk het meisje, maar het meisje houdt alleen van de man als vriend. Ik vroeg hem hoe hij dat wist, hij zei: 'Ik heb het gewoon gedaan weten". Hij zei ook zoiets als “je hebt zoveel vrienden in je leven” – waardoor ik dacht dat hij humeurig was omdat ik hem niet genoeg aandacht kon geven? Maar in mijn ogen was het niet mijn taak om voor hem te zorgen.
Na het feest vroeg ik hem om met me terug te lopen, zodat we een paar minuten alleen konden zijn, stemde hij toe. Ik was dronken, dus ik herinner me niet veel van de wandeling, maar er voelde iets niet goed. Tijdens de wandeling annuleerde hij het plan dat we voor komende zondag hadden, omdat de werkstress zich opstapelde. Toen ik afscheid nam, gaf hij me een heel koude maatjesknuffel. (hij geeft meestal een stevige knuffel met een kus op de wang)
Ik kwam thuis, dronken en een beetje emotioneel, dus stuurde ik hem een licht boos bericht waarin ik hem opriep dat hij schilferig was - nog geen reactie.
Ik denk dat ik hier gewoon een second opinion over wil krijgen. Flauw en niet communicatief zijn is voor mij een ernstige rode vlag in hechte relaties en ik heb de neiging deze mensen af te sluiten, maar ik wilde hem het voordeel van de twijfel geven voordat ik enige conclusie trok.
