Zacząłem nową pracę 2 miesiące temu. Pracuję w Londynie i firma ma politykę hot desk. Unosiłem się w powietrzu. Do tej pory milczałam, sama jadłam lunch. Byłem uprzejmy w stosunku do innych kolegów, zachowywałem się dla siebie i życie osobiste dla siebie. Nawet gdy pytają mnie o weekend, co robiłem… Mówię to niejasno.
Wielu kolegów nawet nie chce mi poświęcić żadnej pory dnia, co jest w porządku. Od kilku tygodni słyszę sygnał od mojego kolegi. On też jest całkiem niezły, a ponieważ 8/10 to kobiety, tylko 20% to chłopcy na moim poziomie juniorskim.
W zeszłym tygodniu przyszedł mnie o coś poprosić i stwierdził, że wyglądam bardzo mądrze, a kiedy to powiedział, lekko przesunął wierzchem dłoni po moim ramieniu. Nie wydawało mi się to niewłaściwe, ale prawdopodobnie było zbyt przyjacielskie, a nawet zalotne. Mogę się mylić, ale taki mam klimat.
Potem dzisiaj usiadłem sam na lunch (wolę jeść spokojnie i jem sam przez ostatnie 2 miesiące), a on przyszedł i usiadł na mojej ławce. Zaczęliśmy rozmawiać o sprawach niezwiązanych z pracą i było całkiem miło i spokojnie. Ale niedługo potem do ławki podeszła grupa innych dziewcząt. Nienawidzę (i mam na myśli nienawiść!) dużej grupy ludzi. Poczułem się niekomfortowo, ale musiałem bardzo się postarać, aby nawiązać rozmowę. Z powodu napływu ludzi znaleźliśmy się na przeciwległych krańcach. Udało mi się porozmawiać z kilkoma dziewczynami, ale wyszedł cicho w środku/pod koniec przerwy na lunch.
W biurze jest zazwyczaj dość cichy i wie, że ja też jestem cicha. Zawsze jest bardzo uprzejmy i ciągle mi dziękuje za pomoc w różnych sprawach. Zawsze udaję, że wszystko jest w porządku, za to mi płacą.
Co myślisz? Myślisz, że może daje jakieś wibracje? To znaczy nigdy nie robiłbym zdjęć tam, gdzie jem i najprawdopodobniej nigdy tego nie zrobię, ale taki klimat odczuwam.